مهم ترین خاصیت و فلسفه وجودی زبان برنامه نویسی جاوا این است: یک بار بنویسید، همه جا اجرا کنید یا Write Once, Run Anywhere (به اختصار WORA). با استفاده زبان برنامه نویسی جاوا، برنامه های کامپیوتری، فقط یک بار نوشته می شوند و برای اجرا، نیازی به کامپایل مجدد آن ها، برای سازگاری با سیستم های عامل و سخت افزارهای مختلف نیست. از این رو، این زبان برنامه نویسی، در عرض چند سال، رشد بی نظیری را داشت و هم اکنون، به عنوان اصلی ترین زبان در توسعه برنامه های مربوط به سیستم های شبه کامپیوتری مورد استفاده است.
از سال ۱۹۹۵ تا کنون، برنامه های نوشته شده به زبان جاوا، در سیستم های عامل مختلف و در ماشین های مشابه با کامپیوتر (مانند پرینترها، دستگاه های خودپرداز، پارک مترها، دوربین های مداربسته، گوشی های تلفن همراه، مودم ها، روترها، دستگاه های پرداخت عوارض و …) به وفور مورد استفاده واقع شده اند، تا جایی که با آمار مربوط به سال ۲۰۱۴، هم اکنون بیش از ۳ میلیارد دیوایس (ماشین) از جاوا استفاده می کنند. از این نظر، زبان برنامه نویسی جاوا، رکورد دار است و دارای بیشترین تنوع محیط اجرا، در میان زبان های برنامه نویسی است.
در واقع، برنامه های نوشته شده به زبان جاوا، در هنگام کامپایل شدن به یک زبان میانی (Intermediate Language) ترجمه می شود که اصطلاحا به آن بایتکد (Bytecode) گفته می شود، و محتوای آن، در فایل هایی با پسوند class ذخیره می شوند. برنامه های ترجمه شده به بایت کد، مستقل از معماری کامپیوتر و بر روی هر سیستم عاملی قابل اجراست. چرا که برای هر سیستم عاملی، یک برنامه اجرا کننده موسوم به ماشین مجازی جاوا یا Java Virtual Machine (به اختصار JVM)، توسط سازندگان جاوا پیاده سازی شده است و این امکان را فراهم می آورد که بایت کد به صورت یک برنامه کاربردی تحت سیستم عامل مقصد، اجرا شود. این مشابه با الگویی است که در چارچوب کاری دات نت مایکروسافت (Microsoft .NET Framework) و زبان میانی مایکروسافت (MSIL) پیاده سازی شده است.
های ,برنامه ,زبان ,سیستم ,یک ,نویسی ,برنامه نویسی ,برنامه های ,زبان برنامه ,سیستم های ,شده به ,زبان برنامه نویسی ,برنامه نویسی جاوا،
درباره این سایت