شاید با معرفی لهجه های کد نویسی در بخش قبلی , برای تعیین گویش مورد نظرتان پاره ای سردرگم شده باشید . همان گونه که اشاره شد , گزینش لهجه کد نویسی برای افرادی که قصد ورود به دنیای کد نویسی دارا هستند , قادر است امری سخت باشد . گویش های ساخت برنامه تنها ابزارهایی میباشند که برای پیاده سازی ایده های برنامه نویسان به کار می‌روند . بدین ترتیب در‌صورتی‌که انگیزه و قصدمان از کد زدن را بدانیم , آنقدرها نیز که تصور میکنید , گزینش گویش امری پیچیده نیست .
احتمال دارد گزینش لهجه های کد نویسی غیر قانونی برای اشخاصی که به بقیه لهجه های کد زدن احاطه دارا هستند , امری منطقی باشد . چون میخواهند با زبانی که میدانند وارد دنیای کد نویسی گوشی شوند . به عنوان مثال اشخاصی که برنامه نویس سی شارپ میباشند میتوانند از تکنولوژی زامارین استعمال نمایند . چون دیگر نیاز به صرف زمان برای یاد گرفتن زبانی نو نخواهند داشت و در کمترین زمان میتوانند نرم افزار های اندرویدی را توسعه و گسترش دهند .
ولی برای اشخاصی که تصمیم دارا‌هستند به یک کارشناس اندروید تبدیل شوند و تنها به توسعه و گسترش قابل انعطاف افزارهای اندروید بپردازند , شایسته ترین تعیین لهجه جاوا یا این که کاتلین خواهد بود . چون حتما در فرایند بسط قابل انعطاف افزارهای اندرویدی با مشکلات و سوال های متعددی رو به رو خواهید شد . غالبا پاسخ اینگونه معضل ها را در ورقه ها کتابخانه ها , نمونه های گوگل , تارنما های پرسش و جواب مثل Stackoverflow و . . . پیدا خواهید کرد . ولی به دلیل این‌که گویش جاوا تحت عنوان لهجه قانونی اندروید عمر بیشتری در گسترش این سیستم ادله داشته است , بیشتر این منابع از گویش جاوا استعمال می نمایند . گویش جاوا نسبت به بقیه لهجه ها پیچیدگی های خودش را دارااست البته در‌حالتی که به صورت اصولی آن را یاد بگیرید , در حوزه توسعه و گسترش اندروید پیروز خواهید شد
درباره این سایت